Spem infirmam incertamque poetae tenuem vocant, eamque figuram ceu proverbialem annotarunt interpretes, nominatim Suidas. Aristophanes in Equitibus :
id estΛεπτή τις ἐλπίς ἐστ᾿, ἐφ᾽ ἧς ὀχούμεθα,
Frigidam spem dixit Euripides in Iphigenia Aulidensi : Ψυχρὰ μὲν ἐλπίς, id est Spes frigida quidem. M. Tullius pro Roscio comoedo : Inani et tenui spe te consolaris. Aristophanes metaphoram duxit a navigantibus, cum ait ὀχούμεθα. Unde M. Tullius dixit : Sperat hinc afflare auram aliquam, pro eo, quod erat ostendi spem. Ut in Verrem actione sexta : Video, quid egerim, erigit se, sperat sibi auram aliquam posse afflare in hoc crimine. Id translatum a nautis, qui, cum haerent mari nimium malacissante, e nubecula aut e mari procul crispante divinant fore ventum. Plato De legibus tertio simili figura dixit λεπτὴν σωτηρίαν, id est tenuem salutem. Apud Athenaeum libro XIII citatur ex Callimacho : Ὧδε ἐμόγησαν αἱ ἐλπίδες, ὥστε ἐχθρῶν συμμαχίας καλέσαι, id est Adeo laborant spes, ut ab hostibus petantur suppetiae.Spes ista tenuis quaepiam est, qua nitimur.