III. 6. Utroque nutans sententia. lxxxiv

Δίσχωλοι γνῶμαι, id est Utroque claudicantes sententiae aut Animus huc atque illuc versatilis. Sic enim arbitror legendum, δίσχωλος per ω magnum, ut sit utroque claudicantes. Nam in vulgatis libris per omicron scriptum repperi. Conveniet igitur in hominem lubricae fidei et incertarum partium, in quem congruet illud Homericum :

Ἀλλὰ μετοκλάζει καὶ ἐπ᾿ ἀμφοτέρους πόδας ἵζει,

id est

Claudicat incessu pedibusque vacillat utrisque.

Refertur a Zenodoto.

Index Adagiorum