II. 7. Munerum animus optimus. v

Ξενίων δέ τε θυμὸς ἄριστος, id est

Verum in muneribus res praestantissima mens est.

Graecis hemistichium heroicum proverbiale, quo significatur in amicorum muneribus non esse spectandum rei missae precium, sed mittentis potius animum, ut Xerxes ille aquam manibus haustam a rustico libenter accepit et Christus viduae nummulos omnibus divitum muneribus praetulit. Et quidam monet exiguum munus a tenui missum amico perinde ut maximum boni consulere. Plinius in praefatione diversa extulit metaphora : Verum et diis lacte rustici multaeque gentes supplicant, et mola tantum salsa litant qui non habent thura. Quin hodieque tritissimum est, ut qui munus aliquod offerant, animum jubeant spectari, non rem. Refertur adagium a Phurnuto in opere De natura deorum.

Index Adagiorum