II. 2. In canis podicem inspicere. xxxvi

Aristophanes ἐν Ἐκκλησιαζούσαις :

Τούτῳ μὲν εἶπον ἐς κυνὸς πυγὴν ὁρᾶν,

id est

Canis quidem hunc inspicere jussi podicem.

Interpres admonet vulgo dici solere in caecutientes, adscribens et hunc trochaicum :

Ἐς κυνὸς πυγὴν ὁρᾶσθαι καὶ τριῶν ἀλωπέκων,

id est

In canis despicere podicem triumque vulpium.

Allusit eodem et in Acharnensibus :

Τοῖς ὀστίνοις φυσῆτε τὸν πρωκτὸν κυνός.

Obscaenius est, quam ut vertere libeat. Has profecto nugas pigeret adscribere, ni propositum esset operi suscepto per omnia satisfacere καί, ἣν ἔλαχον, Σπάρτην κοσμεῖν.