Αὖθις αὖ γαλήν᾿ ὁρῶ, id est Rursum denique tranquillitatem aspicio. Aristophanis interpres proverbium esse scribit, quo nos significamus e malis emergere, fortuna in melius commutata. A navigantibus ducta metaphora, quibus conquiescente procella grata solet esse tranquillitas. Aristophanes in Ranis :
id est Ut Hegelochus nobis item fas dicere :Ἔξεστι δ᾿ ὥσπερ Ἡγέλοχος ἡμῖν λέγειν·
Ἐκ κυμάτων γὰρ αὖθις αὖ γαλήν᾿ ὁρῶ,
Hegelochus erat histrio quispiam tragoediarum, ne quem vox ignota remoretur. Notat autem obiter Aristophanes Euripidis ταὐτολογίαν, apud quem hic versus est in Oreste : Αὖθις αὖ γαλήν᾿ ὁρῶ, quam eandem irrisit etiam Strattis. Quanquam videtur et illusio subesse in Graecanicis verbis γαλῆν ὁρῶ, id est felem video, et γαλήν᾿ ὁρῶ, id est tranquilla video. Atqui vicissim Euripides apud eum comicum Aeschylum taxat, qui bis idem dixerit, in hisce versibus :Tranquillum ab undis rursus iterum conspicor.
id estΔὶς ταὐτὸν ἡμῖν εἶπεν ὁ σοφὸς Αἰσχύλος,
Ἥκω γὰρ εἰς γῆν, φησί, καὶ κατέρχομαι,
Νὴ τὸν Δί᾿, ὥσπερ εἴποι γείτονι·
Χρῆσον σὺ μάκτραν, εἰ δὲ βούλει, κάρδοπον,
Pindarus in Isthmiis : Ἀλλὰ νῦν μοι / Γαιάοχος εὐδίαν ὄπασσεν / ἐκ χειμῶνος, id est Sed nunc Neptunus mihi tranquillitatem praebuit ex tempestate.Sapiens bis idem est nobis locutus Aeschylus :
Ad terram enim, inquit, venio et accedo, velut
Si, per Jovem, vicino ita quis dicat suo :
Mactram aut canistrum, si libet, mihi commoda.