Βίος ἀκανθώδης, id est vita spinosa, aspera, dura ac prisca, qualem agebant illi quibus glandes erant loco placentarum. Suidas conjungit hoc Atticis proverbiis quibus mollem ac delicatam vitam declaramus veluti contrarium. Idem indicat eodem sensu dici βίον ἀβίωτον, id est vitam non vitalem, hoc est tristem et insuavem. Nam Latinis interdum vivere dicuntur non qui spirant tantum, sed qui genialiter vivunt. Contra Graecis ἀβιώτως ἔκειν dicuntur quibus desunt vitae praesidia. Aeschines Adversus Timarchum : Ἀτιμῶν τοιαὐτην γυναῖκα καὶ τὸν βίον ἀβίωτον αὐτῇ παρασκευάζων, id est Ignominia notans ejusmodi mulierem et vitam non vitalem reddens. Turpiter enim vivere non est vivere. Potest intelligi et de accisis facultatibus. Idem in oratione Περὶ τῆς παραπρεσβείας : Ἀβίωτον εἶναί μοι τὸν λοιπὸν βίον νομίζω, id est Reliquam vitam mihi non vivendam existimo, hoc est infelicem et calamitosam.