Ἄμνια θερίζειν, id est Muscum demetere. Dici solitum, ubi quis tener adhuc et intempestivus durius tractaretur, aut tolleretur emolumentum priusquam opportunum esset. Translatum ab iis, qui statim, ut ager obduci coeperit herba, demetunt nec sinunt adolescere gramen. Μνίον enim muscus, et additione literae ἄμνιον, sicut ἄσταχυς pro στάχυς.