Sub cultro linqui dicitur qui in praesentaneo periculo deseritur. Sumpta metaphora a victima, quae jamjam ferienda sub cultro esse dicitur. Confine illis : Inter sacrum et saxum, Inter malleum et incudem. Horatius in Sermonibus : Fugit improbus ac me / Sub cultro liquit. Non admodum abludit hinc Aristophanicum illud ἐν Ἀχαρνεῦσιν :
id estὙπὲρ ἐπιξήνου θελήσω τὴν κεφαλὴν ἔχων λέγειν,
Est autem ἐπίξηνον truncus, in quo coqui secant carnes. Est in eadem fabula multus deinde jocus in ἐπίξηνον. Convenit in eos, qui periculo capitis parati sunt affirmare quippiam.Sum paratus verba facere caput epixeno admovens.