I. 10. Quocumque pedes ferent. lxviii

Ἔνθ᾿ ἂν οἱ πόδες φέρωσιν, id est Quocumque ferant pedes, pro eo, quod est quovis. Quadrabit ubi nihil certum spectatur, ad quod nostri dirigantur conatus. Lucianus in Hermotimo : Οὐδὲ τοῦτο δὴ τὸ τοῦ λόγου ποιήσομεν, ἔνθ᾿ ἂν ἡμᾶς οἱ πόδες φέρωσιν, ἐκεῖσε ἄπιμεν, id est Neque juxta proverbium, quocumque nos pedes tulerint, illuc ibimus. Horatius in Epodis :

Ire pedes quocumque ferunt, quocumque per undas

Notus vocabit aut protervus Africus.

Rursus in Odis :

I, pedes quo te rapiunt et aurae.

Ita et Theocritus in Hyla :

Ἇι πόδες ἆγον ἐχώρει,

id est

Ducebant quocumque pedes ibat.

Rursus in Thalysiis :

Πᾷ δὴ τὺ μεσαμέριον πόδας ἕλκεις;

id est

Quo tandem te quaeso pedes medio trahis aestu ?

Et Vergilius :

Quo te, Moeri, pedes, an quo via ducit in urbem ?

Nec dissimili forma Plato libro De republica tertio : Ἀλλ᾿ ὅπῃ ἂν ὁ λόγος ὥσπερ πνεῦμα φέρει ταύτῃ ἰτέον, id est Sed quocumque ratio ceu ventus tulerit, hac eundum est.