I. 10. Cribro divinare. viii

Κοσκίνῳ μαντεύεσθαι, id est Cribro divinare, est conjectura sagaci rem deprehendere aut stulte de rebus occultis divinare. Lucianus in Pseudomante : Κοσκίνῳ τὸ τοῦ λόγου μαντευόμενος, id est Cribro, quod aiunt, vaticinans. Meminit et Theocritus in idyllio tertio :

Εἶπε καὶ Ἀγροιὼ τἀλαθέα κοσκινόμαντις,

id est

Cribro vaticinans verum mihi dixit Agroeo.

Porro genus hoc divinandi suspenso cribro in hodiernum usque tempus durat apud quosdam superstitiosos. Apud veteres vaticinia peragebantur cribro, lauro et tripode.

Index Adagiorum