Adagiorum Chiliades

I. 9Ad pristina praesepia.v

Εἰς ἀρχαίας φάτνας, id est Ad pristina praesepia. In eos dicebatur, qui e vita quapiam lautiore excussi ad pristinam tenuitatem rediguntur. Aut contra de iis, qui restituuntur in pristinam fortunam, unde exciderant, aut qui ad solitum contubernium sese recipiunt. Translatum ab animantibus, quibus nota familiariaque praesepia gratissima solent esse. Usurpavit et Plautus in Curculione :

Tormento non retineri potuit ferreo,

[Curc.] Quin reciperet se huc esum ad praesepim suam.