Oppedere proverbialiter pro reclamare et contemnere reperimus usurpatum. Horatius in Sermonibus : Vin tu / Curtis Judaeis oppedere ? Aristophanes in Pluto : Καὶ τῆς Πενίας ἀνταποπερδεῖν. Rursum in eadem alibi :
id estΚαὶ τῆς Πενίας καταπερδεῖν,
quod jam divites facti paupertatem negligere possent. Idem in Nubibus :At paupertati oppedere tristi,
id estΚαὶ βούλομαι ἀνταποπερδεῖν
Πρὸς τὰς βροντάς,
Verba sunt Strepsiadis adorantis nubes et contemnentis tonitrua Jovis. Interpres addit natum ex artificio quodam in scena repraesentari solito lapillis ex amphora in vas quoddam aeneum praecipitatis atque ita tonitrui strepitum imitantibus, ut hoc sit velut obstrepere tonitruis. Equidem opinor allusum ad veterum poppyssandi consuetudinem. Antiquitus enim cum fulguraret, poppysmatibus obstrepebant id remedio fore rati, ne quid laederet fulgur. Aristophanes in Vespis :Voloque ipsum oppedere / Contra coeli tonitru.
id est Quod si fulguraro poppyssant. Unde quidam per jocum, veluti perperam imitantes aliorum poppysmata, crepitum ventris aedebant. Cyclops apud Euripidem in ejusdem nominis tragoedia Jovis tonitruum contemnens loquitur hoc pacto :Κἂν ἀστράψω, ποππύζουσιν,
id estΕἶτ᾿ ἐκπιὼν γάλακτος ἀμφορέα, πέπλον
Κρούω, Διὸς βρονταῖσιν εἰς ἔριν κτυπῶν,
Quatio, Jovis ex pari tonitribus obstrepens.Ubi lactis epotavero amphoram, peplum