Ἀσκῷ ἢ ἀσκίῳ μορμολύττεσθαι, id est, Utre terrere, sive terreri. Dici solitum, quoties inanem formidinem aut concipit aliquis aut incutit. Sumptum ab iis, qui vasorum inanium strepitu pavefaciunt pueros, aut alioqui formidolosos vel potius, qui vasorum hujusmodi sonitu propellunt aves, ut indicat in Avibus Aristophanes. Extat apud Diogenianum, atque huic finitimum putat, Ἀσκῷ φαυλίζειν. Hesychius unica dictione pronuntiat, ἀσκοφλαυρίζειν, pro inani metu. Putat idem valere Τῇ σκιᾷ μορμύσσῃ, id est Umbra territas.