I. 6. Tantali talenta. xxii

Τάλαντα Ταντάλου, id est Tantali talenta. De immensis opibus. Nam Tantalus Phryx ob luculentas divitias in fabulam hominum venit ita, ut fingatur et apud inferos simile quiddam pati, cujusmodi solent inter congestas opes tenaces isti divites. Horatius :

Tantalus a labris sitiens fugientia captat

Pocula. Quid rides ? Mutato nomine, de te

Fabula narratur.

Ostendit allegoriam figmenti ad divites sordidos pertinere. Usurpatur adagium a Platone in Euthyphrone. Suidas ait esse et apud Epicharmum et apud Anacreontem. Effertur et ad hunc modum, cum venusta quadam vocum allusione : Τάλαντα Ταντάλου ταλαντίζεται, id est Tantali talenta talentizat, hoc est librat et accumulat. Porro, Tantalum praedivitem fuisse testatur vel illud ex tragoedia carmen apud Plutarchum, libro De exilio :

Σπείρω δ᾿ ἀρούρας δώδεχ᾿ ἡμερῶν ὁδόν,

id est

Viam dierum duodecim sero jugera.

Idem alibi ingentes divitias, πλοῦτον Ταντάλειον appellat, id est opes Tantalicas. Antiphanes apud Athenaeum libro sexto :

Οἵαν ποτ᾿ ἔσχε καὶ Θρίβων ὁ Ταντάλου

Μαλακὸν ταλάντοις ἐκταλαντωθεὶς ἀνήρ,

id est

Qualem olim habebat et Thribon, qui molliter

Exutus est ipsis talentis Tantali.