I. 5Utinam mihi contingant ea, quae sunt inter Corinthum et Sicyonem.xcviii
Eustathius, enarrans Iliados secundum librum ait hunc versum olim proverbio fuisse celebratum :
[Comm. Il., II, 572] id estΕἴη μοι τὰ μεταξὺ Κορίνθου καὶ Σικυῶνος,
Id inde venit in adagium, quod urbs utraque esset opulentissima agrique longe feracissimi interjacerent. Aristophanes in Avibus indicat ex oraculo natum :Sit mihi quod Sicyonem interjacet atque Corinthum.
[Aues, 967] id estἈλλ᾿ ὅταν οἰκήσωσι λύκοι πολιαί τε κορῶναι
Ἐν ταὐτῷ τὸ μεταξὺ Κορίνθου καὶ Σικυῶνος,
Interpres adscribit Aesopo consulenti de parandis opibus, ita responsum fuisse :Cornix cana lupusque ubi eadem sede morantes,
Quod spacium Sicyonem dirimit atque Corinthum.
[Schol. Av., 967] id estΕἰ τὸ μέσον κτήσαιο Κορίνθου καὶ Σικυῶνος,
Refertur et a Zenodoto [Coll., 3, 57] atque item Athenaeo libro Dipnosophistarum quinto. [Deipn., V, 219a] Conveniet ubi quis optat ingentia. Poterit et per jocum torqueri in eum, qui quod assequi non potest, id votis tamen quasi somniat. Simili figura dictum est illud Theocriti in Ergatinis :Si teneas quod agri Sicyonem interque Corinthum est.
[Idyll., 10, 32] id estΑἴθε μοι ἦσαν ὅσα Κροῖσόν ποκα φαντὶ πεπᾶσθαι,
Quae Croesum tenuisse ferunt, utinam illa mihi sint.