I. 5. In portu impingere. lxxvi

Est apud Quintilianum in Institutionibus :In portu impingere, pro eo quod est : statim in ipso operis ingressu peccare. Usurpatur et a divo Hieronymo in Apologia secunda adversus Rufinum : Statim de portu egrediens, navim impegit. Idem ad Pammachium : Egredientes de portu statim impegimus. Sumptum a navigantibus qui magno cum dedecore, priusquam portu exierint, navim illidunt. In diversum sensum inflexit Papyrius Fabianus, referente Seneca in Controversiis : Navim in portu mergis, de sene qui luxuriari coeperat aliena aetate. Apte dicetur in omneis qui, negotio jam propemodum cum laude confecto, in extremo degenerant. Idem est apud Graecos : Ἐν τῷ λιμένι προσκρούειν, id est In portu impingere. Nilus quidam Graecus auctor ita refert : Μὴ ἐπαίρου μή πως τὸ ναυάγιον ἐν τῷ λιμένι γένηται, id est Ne efferaris animo, ne forte naufragium tibi fiat in portu.

Index Adagiorum