Os sublinere, pro eo, quod est : dare verba et arte quadam illudere, reperitur aliquoties apud auctores. Nonius Marcellus tractum putat a ridiculo quodam lusus genere, quo dormientibus ora pinguntur. Plautus in Aulularia :
Idem alibi : Os mihi probe sublitum est. Idem in Epidico :Fidei censebam maximam fidem esse.
Ea sublevit os mihi penissime.
M. Varro in Mysteriis apud Nonium : Aes defraudasse cauponem bonam luto oblivisse, cum portitores aera induxere. Sophocles in Antigone :Ego si adlegassem aliquem ad hoc negotium
Minus hominem quam doctum minusque ad hanc rem callidum,
Os sublitum esset.
id estὉρῶσι χοἴδε, σοί δ᾿ ὑπίλλουσι στόμα,
Vergilius item in carmine Bucolico pueros inducit per lusum Sileni faciem mori succo oblinentes :Vident et hi, sed os tibi isti sublinunt.
Ille dolum ridens quo vincula nectitis ? inquit.Jamque videnti
Sanguineis frontem moris et tempora pingit,