Cum res agitur non simpliciter, sed vafris et obliquis consiliis, maeandros dicimus. Metaphora sumpta a fluvio Maeandro, qui sinuosus ac flexuosus labitur, unde et nomen habere videtur, quasi oberret quaerens hominum consortia. M. Tullius in Pisonem : Quos tu maeandros, dum omneis solitudines persequeris, quae diverticula flexionesque quaesisti ? Utitur et Prudentius in hymno quod alibi nobis citatum est in proverbio Labyrintho. Fluvius est Lydiam flexuosis recursibus perfundens, de quo Plinius libro V, capite XXIX : Maeander, ortus e lacu in monte Aulocrene plurimisque affusus oppidis et repletus fluminibus crebris, ita sinuosus flexibus ut saepe credatur reverti, Apamenam primum pervagatur regionem, mox Eumeneticam ac dein Bargylioticos campos, postremo Cariam, placidus omneisque eos agros fertilissimo rigans limo, ad decimum a Mileto stadium lenis illabitur mari. Est et picturae genus maeander, in morem labyrinthorum flexuosis ambagibus implexum, quod oris chlamydum addi solet. Unde Maro Aeneidos libro quinto :
Purpura maeandro duplici Meliboea cucurrit.Victori chlamydem auratam, quam plurima circum