IV. 10. Obolo dignus. v

Ἄξιος ὀβολοῦ, id est dignus obolo, per jocum dicebatur qui in aliquo numero vellet haberi. Translatum a consuetudine reipublicae Atheniensium qua qui per senatum asscribebantur in numerum virorum et ob id δόκιμοι vocabantur, iis in singulos dies dabatur obolus ex aerario publico, quemadmodum tradit Aristoteles in Politicis. Alii malunt duos dari solitos. Et fieri potest ut post duplicata sit mercedula. Hujus rei meminit Lysias in oratione Περὶ τοῦ ἀδυνάτου. Et haud scio an huc alluserit Aristophanes in Equitibus :

Ἀνὴρ γεγένηται τοῖσι πολλοῖς τοὐβολοῦ.

Ἀδύνατοι dicebantur qui trium mensium spacio corpore claudicarent, quemadmodum ἀδοκίμαστοι dicebantur qui nondum erant in virorum numerum asscripti necdum obolo digni judicati.

Index Adagiorum