IV. 9Falsum probrum.lxxxii
Sententia proverbialis est apud Aeschinem in oratione Περὶ παραπρεσβείας Τὸ γὰρ ψευδὲς ὄνειδος οὐ περαιτέρω τῆς ἀκοῆς ἀμφικνεῖται, [Leg., 2, 149] id est Falsum probrum non pervenit ultra aures. Qui audit convicium cujus sibi conscius est, graviter animo vulneratur, at qui falso probro aspergitur non perinde commovetur. Non enim descendit altius in animum hominis rectae conscientiae.