Nomina quaedam ob insignem improbitatem abierunt in proverbium ; quod interdum a veris, interdum a fictis in comoedia personis sumitur. Nam Marcus Tullius in actionibus suis subinde C. Fannium Chaeream quendam Ballionem appellat, veluti Pro Roscio comoedo : Qui idcirco capite et superciliis, inquit, semper est rasis, ne ullum pilum boni viri habere dicatur ; cujus personam praeclare Roscius in scaena tractare consuevit, neque tamen pro beneficio ei par gratia refertur. Nam Ballionem illum improbissimum et perjurissimum lenonem cum agit, agit Chaeream ; persona illa lutulenta, impura, invisa in hujus moribus, natura vitaque est expressa. Rursus in eadem : Vix mediusfidius tu, Fanni, a Ballione aut aliquo ejus simili postulare auderes et impetrare posses. Ballionem inducit Plautus in Pseudolo, leonem impurissimum, rapacissimum, improbissimum. Nomen confictum est a βάλλειν, quod semper aliquid praedae venetur leno, vel a βαλλίζω, quid lasciviarum ac saltationum sit architectus.