Proverbii speciem habet quod est apud Platonem libro De republica quarto : Μακρὸν τὸ προοίμιον τῷ ἐπιθυμοῦντι ἀκοῦσαι, id est Longum prooemium audiendi cupido. Qui rem ipsam cupit cognoscere, huic longum est omne prooemium. Unde illud Terentianum Vah, etiam prooemium mihi occeptat. Et Athenis praeco qui dicendi potestatem faciebat rhetoribus praefabatur ἄνευ προοιμίων καὶ παθῶν, id est sine prooemiis et affectibus, quod haec extra causam sint.