IV. 7. Injuria solvit amorem. lxxix

In Graecorum epigrammatibus proverbii titulo citatur Ὕβρις ἔρωντας ἔλυσε, id est Injuria sive Contumelia solvit amores, quod contemptus amor plerumque vertitur in iram, ira in odium. Sic in comoedia Phoedria :

Exclusit, revocat : redeam ? Non si me obsecret.

Item Horatius :

Nam si quid in Flacco viri est,

Non feret assiduas potiori te dare noctes,

Et quaeret iratus parem,

Nec semel offensae cedet constantia formae,

Si certus intrarit dolor.

In epigrammate queritur amans hoc dictum falso jactari vulgo, quod ipse ab amica exclusus non sine convicio, cum jurasset se toto anno non rediturum ad illam, postridie diluculo supplex ad eam redierit. Carmen sic habet :

Ὕβρις ἔρωντας ἔλυσε, μάτην ὅδε μῦθος ἀλᾶται·

Ὕβρις ἐμὴν ἐρέθει μᾶλλον ἐρωμανίην,

id est

Falsum est quod jactant : Injuria solvit amores,

Morbum quippe meum provocat illa magis.

In genere tamen verum est officiis mutuis ali benevolentiam, injuriis extingui.

Index Adagiorum