IV. 5. Obedientia felicitatis mater. lix

Aeschylus in Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβαις :

Πειθαρχία γάρ ἐστι τῆς εὐπραξίας

Μήτηρ, γυνὴ σωτῆρος, ὧδ᾿ ἔχει λόγος,

id est

Felicitatis mater obedientia,

Conjunxque, ut aiunt, sospitatoris Jovis.

Fingit poeta Jovem sospitatorem, cujus beneficio contingat salus, huic esse uxorem cui nomen πειθαρχία. Id sonat obedientiam, sed proprie qua paremus magistratibus ac principibus ; ex horum conjugio natam esse filiam, cui nomen εὐπραξία, id est felicitas. Principis est consulere saluti civium, id conatur bonis et aequis legibus. Populi est obtemperare, si velit esse felix. Sed utinam non essent Joves ὀλέθριοι, quibus uxor esset ἅρπυια et filia δυστυχία.

Index Adagiorum