IV. 4. Immunem venire. xl

Immunem Latini vocant quem ἀσύμβολον Graeci, nempe eum qui nihil confert ad convivium. Horatius in Odis :

Nardi parvus onyx eliciet cadum.

Non ego te meis

Immunem meditor tingere poculis,

Plena dives ut in domo.

Sed plusculum habebit gratiae, si transferatur ad res animi, puta doctrinam, versus aut simile quippiam. Aulus Gellius libro sexto, capite decimo tertio, indicat vocem hanc in proverbium abiisse : Ne omnino, ut dicitur, immunes et asymboli veniremus, convectabamus ad cenulam non cupedias ciborum, sed argutias quaestionum. Terentius in Phormione :

Tene asymbolum venire unctum atque lautum e balneis ?

Apud Athenaeum Ephippus eleganter dixit immuni manu :

Ἀλλότριον εἰσελθὼν ὄψον ἐσθίειν μάθῃ,

Ἀσύμβολόν τε χεῖρα προσβάλῃ βορᾷ,

id est

Ingressus alienum edere disce obsonium

Eduliisque porrigere immunem manum.