Ἵνα μὴ βασκαίνῃς με, id est Ne me fascines. Dici solitum ubi quis rem suavem nactus praesentibus impartit aliquid, ne solus fruens alios contristet. Indicat hoc Aristoteles sectionis vigesimae Problemate trigesimo quarto. Ubi de mensa communi aliquis sibi privatim sumeret aliquid, intuenti communicans dicebat Ne me fascines. Itaque sumpturi cibum prius edebant rutam, ceu remedium adversus fascinum. Tum enim metuebant noxam fascini, quoties vel avidius vescerentur vel alicujus incommodi suspicione tenerentur aut cibum haberent suspectum quem capiebant. Ita fiebat ut semper cum perturbatione vel biberent vel ederent, flatu simul hausto ; qui, si expellitur, simul exit cibus ; si retinetur, movet tormina. Itaque ruta prius comesa et stomachum et reliquum corpus calfacit, ut spiritus ille inclusus discuti atque abigi possit. Unde et illud proverbiale quiddam habet : Ruta opus est, ubi significabimus periculum cujuspiam incommodi, quemadmodum de baccare et apio diximus alias.