IV. 3. Caricum sepulcrum. iii

Καρικὸς τάφος, id est Caricum monumentum. De re magnifica sumptuosaque ; sumptum a Mausoli sepulcro, quod est apud Caras. Plinius libro trigesimo sexto, capite quinto, ostendit opus hoc inter septem orbis miracula commemoratum idque potissimum ob artificum famam. Patebat ab austro et septentrione sexagenos ternos pedes, brevius a frontibus ; toto circuitu pedes quadringentos undecim. Attollebatur in altitudinem viginti quimque cubitis ; cingebatur columnis quadringenta sex. Ab oriente coelaverat Scopas, a septentrione Bryax, a meridie Timotheus, ab occasu Leochares. Opere nondum absoluto periit Artemisia. Latini hujusmodi monumenta vocant Mausolea. Martialis libro primo :

Aëre nec vacuo pendentia Mausolea.

Item Propertius libro tertio :

Nec Mausolei dives fortuna sepulcri.

Index Adagiorum