Paulo diversius extulit Hesiodus eandem tamen sententiam, cum ait in libro, cui titulus Opera et dies :
id estΔίκη ὑπερύβριον ἴσχει
Ἐς τέλος ἐξελθοῦσα· παθὼν δέ τε νήπιος ἔγνω,
Ad quam sententiam videtur alludere et Homerus in Iliados Ψ :Tandem sua poena nocentem
Consequitur passusque sapit tum denique stultus.
id estἽνα γνοίης ἀποτίνων,
Plato in Symposio : Ἃ δὴ καί σοι λέγω, ὦ Ἀγάθων, μὴ ἐξαπατᾶσθαι ὑπὸ τούτου, ἀλλὰ ἀπὸ τῶν ἡμετέρων παθημάτων γνόντα εὐλαβηθῆναι, καὶ μὴ κατὰ τὴν παροιμίαν ὥσπερ νήπιον παθόντα γνῶναι, id est Quae sane tibi quoque dico, Agathon, ne ab hoc fallaris, sed, ex cognitis his, quae nobis acciderunt, caveas, nec juxta proverbium veluti stultus post acceptum malum sapias. Huc referendum et Plautinum illud in Mercatore : Feliciter is sapit, qui alieno periculo sapit. In eandem sententiam Tibullus Elegiarum libro tertio :Uti tuo damno cognoscas.
Huc alludunt et illae sero sapientium voces :Felix quicumque dolore
Alterius disces posse carere tuo.
Videtur adagium ex illa vetustissima fabula manasse, de duobus fratribus Prometheo atque Epimetheo, quae quidem refertur apud Hesiodum ad hanc ferme sententiam : Jupiter iratus Prometheo propter ignem furto sublatum e coelo ac mortalibus redditum cupiensque illum simili retaliare dolo Vulcano negotium dat, ut e luto puellae simulachrum quanto maximo posset artificio fingat. Id simul atque factum est, singulos deos deasque monet, ut ei simulachro suas quisque dotes adjungerent ; unde et virgini Pandorae nomen adfictum apparet. Hanc igitur omnibus formae, cultus, ingenii linguaeque dotibus cumulatam Jupiter cum pyxide pulcherrima quidem illa, sed intus omne calamitatum genus occulente ad Prometheum mittit. Is recusato munere fratrem admonet ut, si quid muneris sese absente mitteretur, ne reciperet. Raedit Pandora persuasoque Epimetheo pyxidem donat. Eam simul ac aperuisset evolantibusque morbis sensisset Jovis ἄδωρα δῶρα, sero nimirum sapere coepit. Ubi Hesiodus palam ad adagionem alludens ait :Nunc scio quid sit amor.
Nunc ego
Et illam scelestam, et me miserum esse sentio.
Ah, / vix tandem sensi stolidus.
id estΑὐτὰρ ὁ δεξάμενος ὅτε δὴ κακὸν εἶχ᾿ ἐνόησεν,
Idem significat in Theogonia. Haec, inquit, peperitAccepit tactusque malo tum denique sensit.
Prometheum vafrum nominans ac variis instructum consiliis, Epimetheum post erratum sapientem. Unde et Pindarus in Pythiis appellat illum ὀψίνοον quasi sero sapientem. Quod ipsa etiam indicant vocabula. Nam προμηθεύς Graecis eum significat, cui prius quam rem aggrediatur, suppetit consilium ; ἐπιμηθεύς, cui re peracta tum demum consilium in mentem venit ; προμηθεύεσθαι est consilio malis imminentibus occurrere. Lucianus in dialogo quodam ex comico quopiam citat hunc versiculum dictum in Cleonem, quod sero nec nisi confecto negotio saperet :Προμηθέα,
Ποικίλον αἰολόμητιν, ἁμαρτίνοόν τ᾿ Ἐπιμηθέα,
id estΚλέων Προμηθεύς ἐστι μετὰ τὰ πράγματα,
Idem in calce ejusdem dialogi : Ἐπεὶ τό γε μεθαβουλεύεσθαι Ἐπιμηθέως ἔργον, οὐ Προμηθέως ἐστίν, id est Nam illud quidem post rem consulere Epimethei est, non Promethei. Effertur etiam ad hunc modum paroemia : Παρὰ τὰ δεινὰ φρονιμώτερος, id est Post mala prudentior. Rursum hoc pacto : Ἐξ ὧν ἔπαθες, ἔμαθες, id est, ut sententiam magis quam verba reddam, Quae nocent, docent. At multo consultius est alienis malis prudentiorem reddi juxta Graecam sententiam :Rebus peractis est Cleon Prometheus.
id estΒλέπων πεπαίδευμ᾿ εἰς τὰ τῶν ἄλλων κακά,
Circumfertur et illud nostrati vulgo jactatum : Mortales pudore et jactura doctiores evadere.Aliena spectans doctus evasi mala.