IV. 1. Bis interimitur qui suis armis perit. xcvi

Mimus est proverbialis, incertum cujus ; Senecae titulo celebratur, sed falso : Bis interimitur qui suis armis perit. Magis dolent incommoda quibus ipsi dedimus occasionem. Natum apparet ex Aesopico apologo. Hunc Gabrias quidam versibus iambicis complexus est ad hunc modum :

Βλέπει τὸ στῆθος αἰετὸς τρωθὲν πάλαι

Ἀλγῶν δὲ λοιπὸν ἧστο πολλὰ δακρύων

Βλέπων δ᾿ ὀϊστὸν εἶπεν ἐπτερώμενον·

Βαβαί, πτέρον με τὸν πτερωτὸν ὀλλύει᾿,

id est

Quondam icta pectus aquila vulnus inspicit

Multumque lacrimans prae dolore constitit.

Pennatum ut autem apiculum cernit, papae,

Ait, ala me aligeram gravi exitio dedit.

Adagium Graecum, quod ex hoc item apologo sumptum est, alio diximus loco.

Index Adagiorum