IV. 1. Caenei hasta. lxxx

Τὸ Καινέως δόρυ, id est Caenei hasta. Caeneus, Elati filius, Lapitharum rex, prius fuerat elegans puella ; e puella conversus est in virum, adnuente Neptuno, quem ad coitum admiserat. Cui illud etiam donatum est,

Ne saucius ullis

Vulneribus fieri ferrove occumbere posset,

quemadmodum refert Ovidius XII Transformationum libro. Ferunt hunc certasse cum Apolline ; praeterea morem huic fuisse ut, qui ad sese venirent, juberet per suam hastam jurare ; unde proverbium adreptum, ut indicat enarrator Apollonii in Argonauticon primum librum, quem locum adducit Eustathius in primum Iliados librum. Is addit illum, cum esset aetatis suae hominum praestantissimus, fixo in medio foro jaculo, praecepisse diis ut numerarent ; qua ferocia offensus Juppiter poenas de illo sumpsit. Cum enim bellum gereret cum Lapithis essetque invulnerabilis, hoc pacto devicit hominem : Lapithae quercus et abietes in eum jaculantes dejecerunt illum in terram.

Index Adagiorum