Τὴν σελήνην κατασπᾷ, id est Lunam detrahit. Consuevit dici de eo cui res vehementer adversae viderentur. Interpres Apollonii in librum quartum natum autumat ab Aglaonice, Hegemonis filia, quae, cum ob astrologiae peritiam lunae defectus praesciret, jactabat sese lunam a coelo detracturam in terras. Eam vocem tam arrogantem audivit Nemesis moxque poenas sumpsit. Atque hinc proverbii origo.