Κέρκῳ σαίνειν, id est Cauda blandiri, dicuntur qui spe commodi cuipiam adulantur. Aristophanes in Equitibus :
id estὋς κέρκῳ σαίνων, ὁπόταν δειπνῇς ἐπιτηρῶν,
Ἐξέδεταί σου τοὔψον, ὅπου σύ που ἄλλοσε χάσκεις,
Pro eodem frequenter usurpat αἰκάλλειν, quod canum est auribus, cauda totoque corpore blandientium ; in Equitibus : Τὰ μὲν λόγι᾿ αἰκάλλει με, id est Oracula quidem blandiuntur haec mihi. Θωπεύειν item ab animante dictum est, si Graeco Etymologico credimus. Thos Graecis lupi genus est ; blandiuntur enim et lupi quidam more canum. Thoas refert Plinius libro VIII, capite XXXIV, de luporum quidem genere ; sed quod homini sit amicum animal, an hinc dicatur θωπεύειν dubito.Qui cauda alludens cum coenam observat, amica,
Te spectante alio tua edulia devorat ille.