IV. 1. Donum quodcumque dat aliquis proba. xv

Δῶρον δ᾿ ὅτι δῷ τις ἐπαίνει, id est Donum quodcumque probato. Proverbium admonet boni consulendum esse munus aut officium consiliumve quod offertur ab amico. Unde natum sit, indicat Strabo geographus libro sexto. Cum Achivi jussi essent oraculo Crotonem condere, missus est Myscellus quidam, qui civitatis futurum locum consideraret. Is, cum jam Sybarim aedificatam cerneret videreturque is locus magis idoneus, repetiit oraculum consuluitque deum num fas esset hanc pro illa condere. Numen ad hunc modum respondit :

Μύσκελλε βραχύνωτε, πάρες σέθεν ἄλλο ματεύων,

Κλάσματα θηρεύεις, ὀρθὸν δ᾿ ὅτι δῷ τις ἐπαίνει.

Eos versus interpres vertit in hunc modum :

Terga brevis Myscelle, tuo de pectore omitte

Cetera perquirens, frustra en venaris iniqua.

At rectum quodcumque datur tu laude probato.

Extat idem in Collectaneis Adagiorum, sed multo depravatissimum. Quanquam ex vocum veluti ruinis hujusmodi lectio colligi poterit :

Μύσκελλε βραχύνωτε, παρὲκ θεὸν ἄλλα ματεύων,

Οὔδαλα θηρεύεις, δῶρον δ᾿ ὅτι δῷ τις ἐπαίνει,

id est

Diversa inquirens a numine, Myscele gibber,

Captas frivola, quod datur aequi consule donum.

Myscelus dictus videtur ob crurum exilitatem, quae habebat murinis similia, brachynotus ob dorsum contractum. Diximus alias Crotonem saluberrimam fuisse, Sybarim pestilentem. Refert et alia Suidas de oraculis Myscello redditis, sed quae non admodum faciant ad enarrationem proverbii.

Index Adagiorum