III. 10. Jactantiae comes invidia. lii

Qui monebit, ne quis insolentius jactet vel fortunae munera vel naturae dotes, ne quando Nemesis exaudiat auferatque, non intempestiviter usurpabit illud ex eodem libro :

Ἀλλ᾿ ὅ γε σιγῇ δῶραν θεῶν ἔχοι, ὅττι διδοῖεν,

id est

Possideat tacitus, si qua adsunt munera divum.

Index Adagiorum