III. 9. Ne dii quidem a morte liberant. xlix

Nemo tam carus superis, ut illorum favore mortem evitarit. Huic sententiae suffragabitur Homericum ex eodem libro testimonium :

Ἀλλ᾿ ἧ τοι θάνατον μὲν ὁμοίϊον οὐδὲ θεοί περ

Καὶ φίλῳ ἀνδρὶ δύνανται ἀλαλκέμεν, ὁππότε κεν δὴ

Μοῖρ᾿ ὀλοὴ καθέλῃσι τανηλεγέος θανάτοιο,

id est

At vero mortem communiter omnibus aequam

A dilecto homine neque dii depellere possunt,

Quem funesta dies fati jamjam urget acerbi.

Index Adagiorum