Adagiorum Chiliades

III. 9Mors optima rapit, deterrima relinquit.xliii

Optima mors eripit e medio, relinquit deterrima. Proinde videmus quosdam prorsus inutiles Tithoniam aetatem vivere, paucissimos egregio praeditos ingenio ad senectae limen pervenire. In hanc sententiam quadrat illud ex eodem libro :

Τοὺς μὲν ἀπώλεσ᾿ Ἄρης, τὰ δ᾿ ἐλέγχεα πάντα λέλειπται

Ψεῦσταί τ᾿ ὀρχησταί τε χοροιτυπίῃσιν ἄριστοι,

Ἀρνῶν ἠδ᾿ ἐρίφων ἐπιδήμιοι ἁρπακτῆρες,

[Il.] id est

Sustulit hos Mavors, reliqua ad mala probra relicta,

Mendaces, saltatores, primique choreis

Ducendis, agnis atque haedis diripiendis

Strenui.

Celebre illud Maronis :

Optima quaeque dies miseris mortalibus aevi

Prima fugit, subeunt morbi etc.

[Georg.] Concinit et Theocritus in Epitaphio Bionis :

Ταῖς Νύμφαισιν ἔδοξεν ἀεὶ τὸν βάτραχον ᾄδειν.

Τοῖς δ᾿ ἐγὼ οὐ φθονέοιμι· τὸ γὰρ μέλος οὐ καλὸν ᾄδει,

[Idyll.] id est

Sic visum est Nymphis, semper canit improba rana ;

Huic neque ego invideo, nec enim bona carmina cantat.