Cum indicabimus admirabilem rerum omnium cognitionem aut singularem prudentiam, quae constat non praesentium modo scientia, sed et memoria praeteritorum et futurorum prospicientia, recte versum hunc ex eodem usurpabimus libro :
id estὋς ᾔδη τά τ᾿ ἐόντα τά τ᾿ ἐσσόμενα πρό τ᾿ ἐόντα,
Vergilius vertit ad hunc modum :Qui scit praeterita ac praesentia postque futura.
Quae sint, quae fuerint, quae mox ventura trahantur.