III. 7. Asinus avis. xxiv

Ὄνος ὄρνις, id est Asinus avis. Est apud Aristophanem in Avibus. Sumptum ab omine quodam. Quidam enim consultus de eo, qui adversa laborabat valetudine, forte fortuna conspexit asinum surgentem a lapsu simulque alium quendam audivit dicentem : Βλέπε, πῶς ὄνος ὢν ἀνέστη, id est Vide, quo pacto, asinus cum sit, surrexit. Id ominis arripiens ille protinus respondit fore ut valetudinarius ille revalesceret. Itaque jocatur Aristophanes, quasi et asinus avis esset et augurii nonnihil haberet. Nec hoc proverbium e comoedia natum est, sed a vulgo ad jocum detortum et a comico usurpatum. Dicetur non intempestive, cum ex indicio quopiam ridiculo quippiam colligimus.

Index Adagiorum