Χύτραν τρέφειν, id est Ollam alere, dicebantur, qui metum ostenderent, quo deterrerent quempiam. Veluti si quis praesidium alicubi collocatum habeat, quo minus vicini res novas moliantur. Sumptum id est a more civitatis Atheniensis, in qua olla sine tectis disponere consueverunt ad deterrendas ululas, quarum illic maxima vis. Nam ollarum strepitum omne genus avium reformidat. Adagium refertur tum a Suida, tum a Diogeniano. Sumptum est ex Aristophanis comoedia, cui titulus Aves :
id estὍτι μέν τε δεῖ μάχεσθαι λαμβάνειν τε τῶν χυτρῶν,
— Τί δὲ χύτρα ὠφελήσει; — Γλαὺξ μὲν οὐ πρόσεισι νῶϊν.
— Sed quid juvabat olla ? — Ulula nos tum non adibit.Pugnare sane oportet simul et ollas sumere.