Πατροκλέους πρόφασις, id est Patrocli occasio sive praetextus. Diogenianus ostendit dici solere de iis, qui, cum ob metum non ausint proprias deplorare calamitates, deflent eas sub praetextu luctus alieni. Plutarchus in commentario, cui titulus Quomodo quis se citra invidiam laudare possit : Καὶ μὴ δοκῶμεν Πάτροκλον πρόφασιν, σφᾶς δ᾿ αὐτοὺς δι᾿ ἐκείνων ἐπαινεῖν, id est Et ne videamur Patroclum occasionem, sed nos ipsos per illos laudare. Agit enim de iis, qui laudandis aliis suas ipsorum laudes insinuant. Opinor sumptum a Patrocli moribus, in quem aliquoties jocatur Aristophanes.