III. 4. A remo ad tribunal. lxxxvi

Ἀπὸ κώπης ἐς τὸ βῆμα, id est A remo ad tribunal. Dici solitum, ubi quis repente ab infima condicione provehitur ad honesti muneris administrationem. Id quod haud scio an ulli contigerit felicius quam Julio secundo. Nam fama est hunc juvenem ad stipem scalmum remo subigere solitum, et tamen a remulco non solum ad tribunal, verum etiam ad summum illud rerum humanarum culmen evectus est. Nec contentus hoc fastigio pontificiae dicionis pomeria multum protulit, longius etiam producturus, si per mortis inclementiam vitam illi producere licuisset. Taxat Demadem oratorem Syrianus Hermogenis interpres, qui citra cognitionem artis statim ad agendas causas irruperit : Ἀπὸ τῆς κώπης ἀνίπτοις τὸ τοῦ λόγου χερσὶν ἐπὶ τὸ βῆμα πηδήσας, id est Qui illotis, ut aiunt, manibus a remo ad tribunal irruit.

Index Adagiorum