III. 4. In pulicis morsu deum invocat. iv

Ἐν ψύλλας δήξει θεὸν ἐπικαλεῖται, id est In pulicis morsu deum invocat. In eos dictum, qui quantumlibet levi de re graviter perturbantur perinde ut in maxima. Tractum ab apologo, qui fertur inter Aesopicos : Quidam offensus dolore pulicis pedem mordentis subsedit et Herculem ἀλεξίκακον imploravit. Mox desiliente pulice male precatus est Herculi : qui cum in tantillo periculo vocatus non tulisset opem, non videri verisimile eum in gravioribus adfuturum. Simile est quod refert Aristoteles Moralium Nicomachiorum VII de vehementer timidis : Οἷος δεδιέναι πάντα, κἂν ψοφήσῃ μῦς, Veluti qui metuit omnia, si vel mus obstrepat. Hanc timiditatem appellat θηριώδη, hoc est ferinam.

Index Adagiorum