Πατροκλέους φειδωλότερος, id est Patroclo parcior. In divitem quidem, sed oppido quam sordidum ac parcum. Hic enim Patroclus, posteaquam ad summas opes evectus est aut, ut alii dicunt, ex quo natus est, nunquam est usus balneo, parsimoniae causa. Taxatur ab Aristophane in Pluto : Ἐκ Πατροκλέους ἔρχομαι, id est Ex Patrocli venio domo. Plutum enim squalidum dixerat et situs plenum. Proverbii meminit etiam Eudemus.