III. 3. Ergini cani. lxxxvi

Ἐργίνου πολιαί, id est Ergini canities. De canitie praepropera, id est quae ante diem legitimum accidit. Erginus filius fuit Clymenis, unus ex Argonautis. Cum autem Hypsipyle, Thoantis Lemniorum regis filia, funerales ludos manibus parentis proposuisset, Erginus adulescens, praeter aetatis rationem jam canus, accessit inter reliquos decertaturus. Irrisus est autem a mulieribus Lemniacis ob intempestivam capitis canitiem et proverbio locum fecit, hoc insignior, quod superatis omnibus athletis pulcherrimam victoriam reportarit. Festivius fiet, si per ironiam dicetur in senes jam canos, qui tamen juvenes etiandum haberi velint, causantes eam canitiem non ex annis, sed e curis aut aliunde praematuram accidisse. Poterit torqueri et in illos, qui aetate juvenes, jam tum ingenio moribusque senem agunt. Et quibus rerum prudentia velox ante pilos venit, ut inquit Persius. Nulla vero res citius accelerat senium quam animi curae, amor, odium, invidentia, metus ac maeror. Huc pertinet illud Theocriticum in Aïta :

Οἱ δὲ ποθεῦντες ἐν ἄματι γηράσκουσι,

id est

Verum quos amor angit, in una luce senescunt.

Scholiastes adducit consimilem versum ex Odysseae T :

Αἶψα γὰρ ἐν κακότητι βροτοὶ καταγηράσκουσι,

id est

Rebus in adversis venit accelerata senectus.

Pindarus item in Olympiis :

Φύονται δὲ καὶ νέοις ἐν ἀνδράσι πολιαὶ

Θαμὰ καὶ παρὰ τὸν ἁλικίας ἐοικότα χρόνον,

id est

Nascuntur et in juvenibus viris cani frequenter

et praeter aetatis conveniens tempus.

Desiderantibus omne tempus longum est :

Sic piger annus

Pupillis, quos dura premit custodia matrum.

Et hodie praedicant nautae in praesenti naufragii periculo derepente oboriri canitiem.

Index Adagiorum