III. 3. Qui canem alit externum. xlvi

Ὃς κύνα τρέφει ξένον, τούτῳ μόνον λῖνος μένει, id est Qui canem alit peregrinam, huic praeter funiculum nihil fit reliqui. Qui beneficium collocat in ingratum, perdit operam. Nam canis alienus relicto fune, quo alligatur, pristinum dominum repetit. Sapit et hoc vulgare quiddam, mea quidem sententia.

Index Adagiorum