III. 2. Si quid mali, in Pyrrham. i

Εἴ τι κακόν, εἰς Πύρραν, id est Si quid mali, in Pyrrham, subaudiendum recidat aut abeat aut ejusmodi quidpiam. Ad hunc modum malum, si quod timeretur, deprecabantur abominantes et in hostium caput imprecantes. Unde et illa figura Graecis pariter ac Latinis scriptoribus familiaris : Hostibus nostris hoc eveniat. Ovidius :

Hostibus eveniant convivia talia nostris.

Idem in tertio De arte amandi :

Hostibus eveniat tam foedi causa pudoris.

Idem libro tertio Fastorum :

Eveniat nostris hostibus ille color.

Idem libro secundo Elegiarum :

Hostibus eveniat vacuo dormire cubili.

Hostibus eveniat vita severa meis.

Idem libro tertio Elegiarum :

Eveniat nostris hostibus ille pudor.

Rursum Vergilius libro III Georg. :

Di meliora piis erroremque hostibus illum.

Idem in VIII Aeneidos de Mezentio : Di capiti illius generique reservent. Propertius :

Hostibus eveniat lenta puella meis.

Et Horatius in Odis :

Hostium uxores puerique caecos

Sentiant motus orientis austri.

Et Terentius in Heauton timorumeno, in Sene seipsum excruciante : Au, obsecro te, istuc inimicis siet. Idem in Eunucho  : Utinam sic sint qui mihi male volunt. Originem proverbii tradunt hujusmodi : Quondam Pyrrhaeos, quotquot erant finitimi, gravi odio persequebantur ; unde si quod malum aliquando videretur impendere, id abominantes precabantur, ut in Pyrrhaeos averteretur, dicentes εἰς τὴν Πυρραίων, id est in Pyrrhaeorum regionem. Est autem Pyrrha Lesbi insulae civitas, auctore Stephano. Est et altera inter Prienen et Miletum. Nescio an librariis sit imputandum, quod Plutarchus in Convivio sapientium pro Pyrrham refert Prienen. Verba Plutarchi sic habent : Καὶ ὁ Θαλῆς γελάσας· Εἴ τι κακόν, εἶπεν, αὖθις εἰς Πριήνην. Διαλύσει γὰρ ὁ Βίας, ὡς διέλυσεν αὐτὸς τὸ πρῶτον, id est Ac Thales ridens : Si quid, inquit, mali, rursus in Prienen. Solvet enim Bias, quemadmodum solvit prius. Mihi videtur loci nomen data opera mutatum, quod Bias esset Prienaeus ; ita joco Pyrrha mutata est in Prienen.