Οἱ Κρῆτες τὴν θυσίαν, id est Cretenses sacrum, subaudi faciunt, aut simile quidpiam. Adagium Zenodotus ad hujusmodi refert fabulam : Tempestate jactatus, Agamemnon delatus est in Cretam ingressusque Polyrrhenen (nam id est Cretae insulae oppidum, ab ovium copia sic appellatum, auctore Stephano) rem divinam fecit. Interea vero captivi conscensis navibus aufugerunt. Quae res cum illi renuntiaretur, fertur dimidiatum et imperfectum sacrificium et jam incensam victimam reliquisse curriculoque ad maris litus properasse, perturbatum majorem in modum animoque consternatum. Ibi vix unam reperisse navem reliquam, qua devectus est, multum imprecatus malorum ejus insulae cultoribus. Unde si qua res per tumultum ac turbulente fieret, Κρητικὴν θυσίαν, id est Cretense sacrum vocabant. Nobis videtur quadraturum, ubi quis non fruitur his quae paravit. Quemadmodum usu venit Agamemnoni, cujus victimas devoravere Cretenses.