III. 1. Terra mihi prius dehiscat. lix

M. Tullius libro Epistolarum ad Atticum nono : Aberit non longe quin hoc a me decerni velit neque sit contentus Galba, Scaevola, Cassio, Antonio. Τότε μοι χάνοι εὐρεῖα χθών, id est Tellus ipsa mihi tunc ampla dehiscat. Est autem hemistichium Homericum ex Iliados quarto. Lucianus in Lapithis : Καὶ τοῦτο δὴ τὸ τοῦ λόγου, χανεῖν μοι τὴν γῆν ηὐχόμην, id est Jamque juxta id quod vulgo dici solet, optabam ut mihi terra dehisceret. Aristides in Themistocle : Οὐδὲ ἠπόρει οὐδ᾿ ἐξεπλάγη οὐδ᾿ ηὔξατο αὑτῷ χανεῖν τὴν γῆν οὐδ᾿ ηὐδαιμόνισε τοὺς πάλαι κειμένους, id est Neque perplexus erat neque consternabatur animo neque optabat ut sibi terra dehisceret, neque beatos dicebat illos qui jam olim fuissent defuncti vita. Et Vergilius in quarto :

Sed mihi vel tellus optem prius ima dehiscat,

Vel pater omnipotens adigat me fulmine ad umbras,

Pallentes umbras Erebi noctemque profundam,

Ante, Pudor, quam te violem aut tua jura resolvam.