Ζωπύρου τάλαντα, id est Zopyri talenta. De praeclaris factis magnoque aestimandis. Hic Zopyrus Darii regis amicus erat, qui sibi nares et aures conscidit et omne corpus flagris cruentavit, ut his argumentis Babyloniis fidem faceret se Dario male velle, a quo tam immaniter esset acceptus ; itaque Babyloniorum civitatem ingressus eam Dario prodidit. Unde Darium dixisse ferunt se unum Zopyrum integrum malle quam centum Babylonas capere, et oblato malogranato tantum optavit sibi Zopyrorum, quantum ibi granorum inesset, ut narrat Herodotus libro tertio. Meminit Plutarchus in Apophthegmatis. Adagium recenset Zenodotus.