Γλώττῃ πολεμίζειν, id est Lingua bellare, dicuntur qui magnifice conviciantur ac minantur hosti, sed cum tutum est. Sic enim Menelaus Graecorum ignaviam incusat Iliados Η :
id estὬ μοι, ἀπειλητῆρες, Ἀχαΐδες, οὐκ ἔτ᾿ Ἀχαιοί,
Allusit huc et Vergilius in Aeneide :Heu Graiae neque jam Graii tantumque minaces.
Haec enim Turnus in Drancem lingua pollentem in consiliis, alioquin imbellem. Idem Rutulos maledicos facit :An tibi Mavors
Ventosa in lingua pedibusque fugacibus istis
Semper erit ?
Sic autem loquitur Hector apud eundem Homerum Iliados Y :O verae Phrygiae, neque enim Phryges,
Et tunicae manicas et habent redimicula mitrae.
id estΚαί κεν ἐγὼν ἐπέεσσι καὶ ἀθανάτοισι μαχοίμην·
Ἔγχεϊ δ᾿ ἀργαλέον, ἐπειὴ πολὺ φέρτεροί εἰσιν,
Porro vera fortitudo neque maledica est neque minax, id quod innuit Homerus Iliados libro V :Sane ego vel divis possim contendere lingua,
Verum hasta durum, multo quia viribus illi
Praecellunt.
id estΤόνδ᾿ οὔτι προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ,
Ἀλλὰ παρήϊξεν λελιημένος,
Et ejusdem operis libro III fingit Graecos tacitos in praelium ire :Huic nihil omnino respondit belliger Hector,
Quin mage cominus insiliit.
id estΟἱ δ᾿ ἄρ᾿ ἴσαν σιγῇ μένεα πνείοντες Ἀχαιοί,
Ἐν θυμῷ μεμαῶτες ἀλεξέμεν ἀλλήλοισιν,
Et Aristophanes in Nebulis :Ast ibant taciti vim spirantes Danaidae
Atque animo prompti auxilium sibi ferre vicissim.
id estΠράττων βουλεύων καὶ τῇ γλώττῃ πολεμίζων,
De his eleganter apud Livium dictum libro Ab urbe condita vii. : In castris feroces, in acie pavidi. Apuleius verbo festiviter novato verbigerari dixit pro verbis digladiari. Et Hesychius indicat γλωσσάσπιδας dictos qui pro armis lingua uterentur. Hoc nomine signari possent et qui aspidis venenum in lingua circunferunt. Heraclitus ad Hermodorum : Ἐν ταῖς γλώτταις ἔχετε τὰ ὅπλα ἀπεστερηκότες χρήματα, id est In linguis habetis arma, posteaquam abstulistis pecunias. Causidicorum ac rhetorum est γλώσσαις πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι, id est Linguis bellare atque pugnare.Poscens consultans et lingua praelia miscens.